Վահէ Յ Աբէլեան
կը մէջբերեմ այս պարբրերութիւնը, զանց առնելով աղբիւրը - «Այնուհետև Գևորգ 5-րդը հրամայում է հնչեցնել եկեղեցիների զանգերը Արագածից մինչև Արաքս, Սարդարապատից մինչև Սևան և ոտքի հանել ժողովրդին: Հայոց Վեհափառը Ավարայրի ժամանկներից ի վեր աննախադեպ քայլի է դիմում. կաթողիկոսական կոնդակով հրաման է արձակում. «Էջմիածնի հոգևորականությունը պետք է զինվի և ժողովրդի հետ մարտադաշտ դուրս գա»: Կազմավորվում է միայն հոգևորականներից բաղկացած շուրջ 300 հոգանոց մահապարտների ջոկատ և ուղարկվում ռազմաճակատ:
Կը մէջբերեմ նաեւ Նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հետեւալ ակնարկը իր «Խաղութիւն թէ՞ պատերազմ, լր՚՚ջամալու պահը» գրութիւնէն՝ «նրանցից ոչ ոքչարձագանքեց Վազգեն Սարգսյանի կոչին ու չմիացավ մահապարտների գնդին։»
Դասական հասկացողութեամբ, իմ մտապատկերիս մէջ մահապարտ բառը մնացած է այնպէս ինչպէս կը բացատրուի Նայիրի բառարանին մէջ՝ դատապարտուած մահուան, բայց ոչ կամովին, այլ հարկադրաբար, օրինակ՝ ոճրագործութիւն մը ըրած ըլլալուն համար։
Այդպէս ալ կը բացատրուի Արեւմտահայ մահապարտ բառին Անգլերէն իմաստը՝
Բայց ըստ երեւոյթին Արեւեահայերէն գործածութեան մէջ, մահապարտ բառը ունի, Անգլերէնով kamiakaze, կամ ալ անոր հոմանիշ suicidal բառերուն իմաստը, սյսինքն նպատակի մը համար կամովին զոհուելու պատրաստակամ ըլլալ։
No comments:
Post a Comment