Դանիէլ Վարուժան «ԴԵՐԵՆԻԿ» Բանաստեղծութիւնը Քեսապերէնի թարգմանեցԱլին Փանոյեան
(Ձոլակ Աբէլեանին Քեսպնուօկ – the Armenian Dialect of Kessab)
 | |
Դուռը կը բացուի.- Դերենիկն, ահով, Իբրեւ թէ այծեամ մ'ըլլար նետահար, Մօրը թեւերուն մէջ կ'իյնայ լալով: - Ի՞նչ ունիս, տղաս... ըսէ՛ շուտ... մի՛ լար. Օ՞ձը քեզ խածաւ, թէ աքացեց ձին: - Գլո՜ւխս պատռեց դրացի Ալին: Եւ ան ցոյց կու տայ սեւ գանգուրներուն Ներքեւ վէրք մ'ուրկէ բխելով արիւնն Հայ գլխիկն այդ թուրք ոխով կը թրջէ: Քաջ մօրն հոգւոյն մէջ վիհեր կը բացուին Լեցուած ամօթով.- գգուել կրթի՞չ է Սրտի վրայ յաղթուած ճակատն երկչոտին: Պահ մ'իր գութին խուլ՝ կը մղէ ի բաց Կուրծքէն գլուխն այդ իր փոքրիկ վատին. Եւ կը գոռայ. «Դո՜ւրս... մինչեւ որ յաղթած՝ Արիւններդ անոր արեամբ չմաքրին՝ Այսօր տուն չես գար: Մատնի՛չ խնամքներուս, Միթէ վարսակի հացո՞վ սնար... Դո՜ւրս»: Տղան ամօթէն շիկնած՝ կ'արարկէ. - Բայց, մայրի՛կ, Ալին թուրքի զաւակ է. Աչքին մէջ հեռ կայ եւ մէջքը փալա: - Իսկ դու ալ Հայ ես, եւ մէջքդ ըլլա՛յ Թող իմ մկրատս, իլս, ի՛նչ որ կ'ուզես... Դո՜ւրս: Դերենիկն այպէն գետին նայելով Կը մեկնի անձայն...: Հոն ծառի մը քով Զինքը կը տեսնեմ լոյսով լուսնակի... Մեծ քար մը ձեռքին, ջլաձիգ, դալկահար, (Մինչ արիւնն այտէն վար կը կայլակի) Թշնամոյն շեմին կը սպասէ, երկա՜ր... | Դոռը հա բացւայ, Դերենիկը՝ չուք վիտ, ընծըս ած նքսի հա մըննայ, Էր մուօրը գուլթըքը հայինաայ: -Չէ՞ կունէս օղլըմ, էսօ ուշէտ մըճըգգու, Ուօձը խութից ըզքի, թի՞ ճամպըզտից ջուրէն: -Գըլօխիս ծեկից, դրեցնէն Ալէն: Իլան ան ցըցցօց էր սիւ գըրնագնէն նըրքիւ ճուրթնուօց վիրէնը:
Մարը գաթ մը կը կինու, կը պիքթա..կիշի վիրընէն...չէ պըր շինի չըգուտէնու...Գաթմըլի կը պառչի.«Դուրիցի~...ուշէտ, դուրիցի,
դըքըր Ալէն գըլօխը ծէկիլօն աղուր մը չըվիրինիս, իսօր հիտօն չըս մըննէ, հայեկընճի՞ս, Մախկօնք ըննու նատօր հէլըքօծ իմ քու իդըըդէյը... չըվա Վէսկինց հուօ՞ցը կիրօծիս, քինա ընծատ ընծըս մազօլ հաճըգգուս, ուշէտ դուրիցի »
Լէկուտը էմընչիլէն կէսկէրմէր կըննու.
-Պըրը մար, Սլէն տիժկը լէկուտ ի... Աչվէն մըլլէրօծ ի, իլան դէնուկ կունա: -Վայ պէթամպալ, դօնըլի Արմանայիս Իշի նըքսի չըրըր կու ճուղուտի, թագգա մը եարանջ դուրիցի իլ... Աս չօց չէշըտ մալամաթ ի, ասա քի դուրիցի՛:
Մաթթար Դերենիկը ձանը պըլղիլօն դուրիցի կըննի,
Կուրթու ծառէն նըրքիվի կը մինկըվա, ձառնըլի քօր մը , քուֆրիլը-քուֆրիլը կը հիյյա իշշը լէկըտէն ուգիլը: |
V.H. Apelian's Blog
Wednesday, March 13, 2019
Դանիէլ Վարուժան «ԴԵՐԵՆԻԿ» Բանաստեղծութիւնը Քեսապերէնի թարգմանեց Ալին Փանոյեան
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment