V.H. Apelian's Blog

V.H. Apelian's Blog

Sunday, June 4, 2017

Of Martians and Venusians

By Aram Haigaz
Translated by Vahe H. Apelian

ARAM HAYKAZ (née Aram Chekenian), was a popular Armenian-American writer for my generation. He was born in 1900 in Shabin-Karahesar (Western Armenia) and passed away on March 10, 1986 in New York. He wrote ten books, nine of which are in Armenian. He remains one of my most favorite Armenian authors. I have come to take a personal liking of him not only as an author of captivating short stories and novels but also as a person although I have not met him in person. But to me he has come to personify the best of the survivors of the Armenian Genocide. He became a teenage captive pair of hands among the Kurds and yet nature would have his say and he and Kurdish girl would take fancy of each other. Not only he survived but he also overcame its adversity and flourished with a zest for life and living, surely partly because he found a safe heaven in the United States of America where he fulfilled himself and came to like, if not love, the country and his neighbors, including his forgetful Irish neighbor of many children He also wrote fascinating tales about his experiences among the Kurds and his escape from the mountains of Kurdistan. I view the collection of his sayings I translated and posted below as a testament of self-depreciating humour. Only a person who is not, can humor such human frailties. Here's the witty bouquet from his oeuvre about men, women, and their relationship




1.         A man should love his wife and strive not to understand her but a woman should love her husband less and strive to understand him more. Մարդ մը պէտք է սիրէ իր կինը ու չաշխատիչակնկալէ հասկնալ զայնիսկ կին մը պէտք է քիչ մը սիրէ ու շատ հասկնայ իր ամուսինըոր երջանկութիւն տիրապէտի տան մէջ:
2.      If you buy something not needed by your wife, it's extravagant spending. So beware. Եթէկնոջդ պէտք չեղած բան մը գնեսշռայլութիւն էԶգուշազիր:
3.            A lot of women like to say “no’ much like children do; and many men believe in the “no” much like children do. Շատ մը կիներ երախաներու պէս« Ոչ» ըսել կը սիրենու շատ մըմարդերերախաներու պէս կը հաւատան այդ«ոչին:
4.          It’s only the good women who keep a diary; the bad women have no time for such things.Օրագրութիւն պահողը բարի աղջիկներն ենչարերը ժամանակ չեն ունենար այն բանինհամար:
5.        A woman who would not have consented marrying you for who you are, marries for what you have. Կին մը որ հետդ պիտի չամուսնանար ինչ ըլլալուդ համարկ'ամուսնանայ ինչունենալուդ համար:
6.       A lot of time women’s eyes and tongues convey altogether different things; one needs to have wisdom to determine which to believe. Կիներու աչքերն ու լեզուն շատ անգամտարբեր բաներ կ'ըսենիմաստութիւն պէտք է՝ որոշելու համար թէ ո՜ր մէկուն պէտք էհաւատալ:
7.      Women’s width change depending where they are preparing to go.Կանանց լայնքընայածթէ ո՞ւր երթալու կը պատրաստոիւն կը փոխուի:
8.            A girl’s greatest wealth is not hers but in the imagination found in men’s heads. Աղջկայ մըմեծագոյն հարստութիւնը իր հետ չէայլ այրերու գլխուն մէջ գտնուող երեւակայութիւննէ:
9.        The other day a woman was telling that she is getting old because those who pursue her are in her age group. Առջի օր կին մը կ'ըսէրթէ ծերացած էորովհետեւ զինք հաղածողը այլեւսիրտարիքն է միայն:
10.        God created Adam before Eve so that there will not be anyone over his head advising him what to do. Աստուած Եւայէն առաջ Ադամը ստեղծեցորպէսզի իր գլխուն վերն կենալովխրատ տուող չգտնուի:
11.         Right after women return home from their wedding, they embark on reshaping, correcting, improving their husbands…. and after five years they weep lamenting that “the man, is not the man they married; he is changed”.Կիները ամուսնանալէ ու եկեղեզիէն տուն գալէանմիջապէս վերջ կը սկսին իրենց ամուսինները բարեկարգելվերաշիներսրբագրել.........եւ հինգ տարի վերջն ալ կու լան՝  ըսելով, «հին մարդը՝ իր առած մարդըչէփոխուած է:
12.     A man marries due to lack of judgment; divorces due to lack of patience and remarries due to memory failure. Մարդ մը կ'ամուսնանայ դատողութեան պակասի պատճառաւկըբաժնուի համբերութեան պակասի պատճառաւկը վերամուսնանայ՝ յիշողութեանպակասի պատճառաւ:
13.     The bachelors know more about women than the married men do; otherwise they would have been married as well. Ամուրիները կիներու մասին շատ աւելի բան գիտնալու ենքանամուսնացածներըայլապէս իրենք ալ ամուսնացած պիտի ըլլային:
14.    The other day an acquaintance was complaining about the change in their household saying that right after he got married their dog would bark when he returned home from work and his wife would bring his slippers; nowadays the roles have changed, it’s the dog that brings the slippers.Առջի օր ծանօթ մը գանգատելով իր տան մէջ տեղի ունեցած փոփոխութեանմասինկ'ըսէր « երբ ամուսնացայտուն եկած պահուս շունս կը հաչէրու կինսմուճակներս կը բերէրհիմա դերերը փոխուած ենշունս է որ մուճակներս կը բերէ:
15.    Before getting married, it is imperative that a man secures the unanimous consent of two people: that of his bachelor friend and the mother of a girl anxious to see her daughter get married.Ամուսնութիւն մը կնքելու համար երկու անձի համաձայնութիւնը անհրաժեշտ է՝ամուրիի մը եւ աղջկան մը անհամբեր մօրը:
16.        It was not the apple in the Garden of Eden that became the cause of our misery; it was the couple underneath.Դրախտին մէչ ծառին վրայ եղող խնձորը չէրոր մեր դժբախտութեանպատճառը եղաւայլ՝ անոր տակ գտնուող զոյգը:
17.    It’s always easier to beautify a wise girl who is not beautiful than to impart wisdom to a beautiful but unwise woman.Աւելի դիւրին է խելացիբայց տգեղ աղչիկ մը գեղեցկացնելքան գեղեցիկբայց ապուշ մէկը խելացի դարձնել:
18.  The knowledge that she is loved is the cornerstone of a woman’s happiness.Սիրուած ըլլալուգիտակցութիւնը կնոջ մը երջանկութեան հիմնաքարն է:
19.       The difference between a dying man and a dying woman is the following: death comes upon them when it’s the heart that stops in the former and the tongue in the latter.Մեռնող մարդումը ու մեռնող կնռջ մը մէջ գտնուող տարբերութիւնը այն էոր մինչ առաջինին սիրտն էոր դադար է առածմիւսին մէջ դադար առնողը լեզուն է
20.      Mice are afraid from men; men are afraid from women; women are afraid from mice.Մուկերըկը վախնան մարդերէնմարդերը՝ կիներէնու իրենց կարգին՝ կիները՝ մուկերէն:
21.     The most difficult task for a woman is deciding the year and the date she reached adulthood.Կնոջ մը համար ամենէն դժուար բանը իր չափահասութեան տարիքինհասնելու տարին եւ թուականը որոշելն է:
22.    If a woman does not reveal the source of a secret entrusted to her, she regards having kept the secret.կին մըեթէ իրեն վստահուած գաղտնիքին որմէ լսած ըլլալը չըսէզայն պահածըլլալ կը կարծէ:
23.   To enjoy chatting, women talk way too much to have time to think.Կին մը խօսելուհաճոյքին համար այնքա՜ն շատ կը խօսիոր խորհելու ժամանակ չունենար:
24.     A woman is a source of flowing water where people snoop to quench their thirst. It's no wonder at that moment they only see their reflection.Կին մը հոսուն ջուրի ակ մըն էորունվրայ ամեն ոք կը հակի՝ իր ծարաւը յագեցնելու համարեւ զարմանալի չէոր այդ պահունմիայն իր նկարը տեսնէ՝  անոր մէջ:
25.      A woman who has had a past and a man who has a future are valued.Անցեալ ունեցող կինըու ապագայ ունեցող մարդը յարգի են:





Friday, June 2, 2017

Ոչ թէ միայն խոստում, այլ նաեւ երգ


Ոչ թէ միայն խոստում, այլ նաեւ երգ
Վահէ Յ. Աբէլեան


Չեմ կրնար պատկերազնել Մեծ Եղեռնը խորհրդանշող շարժանկարի թէմա մը եւ անոր բեմադրութիւնը որ պիտի կարենար մեզ որպէս հայեր բաւականացուցած ըլլար։ Ես երկու անգամ դիտիցի ֆիլմը։ Պատանեկան օրերէս սովորութիւն ըրած եմ սիրած շարժանկարներս կրկին անգամ դիտել։
Անշուշտ որ միակ սփիւռքահայ չէի որ տեսած եղաւ The Promise (Խոստումը) շարժանկարը մէկէ աւելի անգամ։ Յիշեմ Միսաքը եւ Լիլլին որոնց հետ Մարին եւ Ես «դրացիներ» ենք, անշուշտ որ Ամերիկահայ իրողութեան չափանիշով։ Միսաքը, նախիքին Սաղեմահայ է, իսկ Լիլլին, նախքին Լիբանահայուհի։ Ծնողք են հասուն Ամերիկածին երկու զաւակներու եւ կը բնակին մեզմէ մօտաւորապէս քսան մղոններ անդին, այսինքն շուրջ եռեսուն երկու քիլոմեթր անդին. բայց եւ այնպէս կը մնան մեզի համար հայ  դրկից դրացիներ։ Յիշեմ նաեւ Ստեփան Փիլիկեանը եւ իր կինը։ Դիմատետրի բարեկամներ են որոնց տակաւին անձնապէս չեմ հանդիպիպած։ Կը բնակին Մասաճիւսէց նահանգին մէջ ուր կբ բնակի նաեւ մեր մեծ զաւակը իր ընտանիքով։ Փիլիկեանները բարեկամներ են նաեւ Արւանիկեաններուն, մեր խնամիները։ Աստուած կամենայ մեր զաւակին յաջորդ այցելութեան պիտի տեսնուինք։ Թոռներու տէր Ստեփան Փիլիկեանները եւ Կէրի Արւանիկեանները  երկրորդ սերունդ Ամերիկածիներ են. իրենց ծնողները  ծնած են Ամերիկա։ Անոնք ալ շատ սիրած ըլլալով շարժանկարը երկրորդ անգամ մըն ալ տեսած եղած են եւ յաճախ քաջալերեցին իրենց բարեկամները որ անպայման երկրորդ անգամ մըն ալ դիտեն շարժանկարը վստահեցնելով որ առաջինէն աւելի պիտի վայելէն։
Որպէս սփիռւռքահայեր բնականաբար ունինք մեր անհատական եւ հաւաքական ճաշակները որոնք անկասկած արդիւնք են նաեւ մեզ շրջապատող հիւրընկալ ժողովուրդին ճաշակներուն եւ արժիքներուն։ ԱՆշուշտ որ այս իրողութիւնը մեր մէջ տեղ գտած եւ արմատացած է ժամանակի ընթացքին։ Առաջին սերունդ Ամերիկահայերը եւ կամ Հալէպահայերը որպէս ջարդէն ճողոպրտածներ շատ տարբդեր ճաշակներու եւ արժէքներու տէրերը եղած ըլլալու էին քան մենք այժմ։ Այս ըսելով չեմ գերադասեր մէկը եւ կամ սդորադասեր միւսը։


Պէտք է որ նկատի առնենք որ «Խոստումը» շարժանկարը խորքով Ամերիկահայ պատրաստութիւն եւ արտայայտութիւնն է Մեծ եղեռնէն ճողոպրտած Ամերիկահայ սերունդին փռռձարութեանը վրայ։ Անշուշտ որ չեմ գիտեր եթէ Քըրք Քըրգորեանը դրամը պարզապէս յատկացուց եւ անկէ ենք ըսելիք չունեցաւ շարժանկարին թէմային մասին։ Բայց ես այն տպաւորութիւնը ունիմ որ Քիրքը ունեցած ըլլալու է իր ներդրումը։
 Բացատրեմ՝
Շարժանկարը վերնագրուած է «Խոստումը» ակնարկելելով Միքայելին՝ իր Սիրուն համագուղացի հայ աղջկան ամուսնութեան խոստումին։ Բայց շարժանկարին մէջ այդ թեման այնքան տիրական չէ որպէս ամբողջ շարժանկարը այդ թէմայով անուանուի։ Շարժանկարին մէջ կան նաեւ ոչ նուազ ազդեդութիւն ունեցող այլ թէմաներ, յատկապէս եռեակ սէրը՝ այսինք երկու տղամարդու սէրը նոյն կնոջը։ Կան նաեւ մարդասէր Ամերիկացիին, հայասեր Ֆրանսացիին, լաւ Թուրքին թէմաները։ Իսկ այս ամբողջին տակ կայ անշուշտ մեծագոյն հասարակաց յայտարարը՝ Մեծ Եղեռնը։ Սակայն այս  թէմաներուն կողքին կայ այլ թէմա մը որ ակնյայտ կը դարնայ ֆիլմին վերջաւորութեանը։ Այդ ալ Ամերիկայի բաւարարող կեանքի մը խոստումն է ջարդէն մազապուրծ եղած հայուն։ «Խոստումը» շարժանկարը նաեւ գնահատանքն է այդ խսստումին իրականացմանը։
Կրկին ջանամ բացատրել զիս։
Շարժանկարը կ՚երկարի շուրջ քսան եւ հինգ տարիներու ժամանակամիջոցի մը մէջ։ Կը սկսի առաջին պատերազմի նախօրեակին՝ 1914/1915 թուականներուն եւ կը վերջանայ երկրորդ աշխարտամարտի նախօրեակի տարիներուն՝ 1938/1939։ Ամերիկան մասնակից եղաւ երկրորդ աշխարհամարտին 8 Դեկտեմբեր 1941-ին,  Ճամբոնցիներուն Pearl Harbor ի յարձակումէն անմիջջապէս ետք։ Բայց երկրորդը աշխարահամարտը եւրոպայի մէջ արդէն կլանած էր Ամերիկան։ Այդ քսան հինգ տարիներու ընթացքին Միքայելը կորսնցուց ամէն բան բայց վերագտաւ կեանքին հանդէպ իր կենսունակութիւնը։ Ամբողջացուած էր իր բժիշկան ասպարեզին պահանջքները եւ ստեղծած էր պատկառելի տնտեսական վիճակ մը։ Շաղուած կը թուէր իր նոր երկրին էութեանը հետ։ Առանց որեւէ վերապահութեամբ կը խնդակցեր իր որդեգրած աղջկան ամուսնութեանը ոչ հայու մը հետ։ Երեւոյթներէն դատելով, հարսանեկան այդ խնճոյքին հաւաքուած էին իրենց կեանքով ինքնաբաւ եղող հասարակութիւն մը որոնք հայոց ցեղասպանութիւնէն ճողոպրտածներ էին որոնց զաւակները սկսած էին զինուորագրուիլ իրենց որդեգրած երկրին՝ Ամեկիկայի ծառայութեանը համար։


Սերունդ մը հայերու համար Ամերիկան բարի կեցութեան լաստ մը եղաւ եւ անոր երգը երգեցին այդ սերունդի հայերէն ոմանք, ինչպէս Ճորճ Մարտիկեանը իր գիրքովը ՝ «Երգն Ամերիկայի»  (Song of America)։ Ես այդ գիրքէն յատուած մը կարդացած եմ փոռագրուած Ամերիկայի ամենէն նանաւոր ընտանեկան ժամանցի վայր՝ Disneland-ի, Epcot Cener-ի այն բաժնին մէջ ուր պահուած են երկրին հիմնադրութեան հետ աղերս ունեցող պատմագիրեր։
Ամերիկան նուազ խօստումնալից չեղաւ Քըրք Քըրգորեանին ընտանիքին համար ալ եւ մանաւանդ իրեն։ Հետեւաբար անտեղի չէ եզրակացնել  որ «Խոստումը» շարժանկարնը՝  նաեւ Քըրք Քըրգորեանի պատկերակն է Ճորճ Մարտիկեանին «երգն Ամերիկայի» գիրքին, բայց որպէս հայերու ցեղասպանութեան վրայ հիմնաւորուած շարժանկար մը։